سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات الجزایر و ترکیه: روابط قوی بین کازابلانکا و آنکارا

سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات در الجزایر و ترکیه: پیوندهای قوی بین کازابلانکا و آنکارا در سال‌های اخیر، خانواده‌های ثروتمند و طبقه متوسط در الجزایر، یکی از بزرگترین اقتصادهای شمال آفریقا، به طور فزاینده‌ای در جستجوی خانه به ترکیه روی آورده‌اند. این حرکت فقط یک روند تصادفی نیست؛ بلکه نتیجه طبیعی پیوندهای عمیق تاریخی، فرهنگی و اقتصادی است. در قلب این روند، کازابلانکا، قلب تجاری الجزایر، و آنکارا، مرکز سیاسی و اقتصادی ترکیه، قرار دارند. سال‌ها، تاجران کازابلانکا به اروپا روی آورده بودند. با این حال، در دهه گذشته، به ویژه از سال ۲۰۱۸، این روند به تدریج به سمت ترکیه تغییر کرده است. چرا؟ زیرا ترکیه دیگر فقط یک کشور همسایه نیست؛ بلکه به یک جایگزین امن، قابل دسترس و از نظر فرهنگی آشنا تبدیل شده است. کمبود ارز خارجی، کمبود مسکن و موانع اداری در الجزایر، بسیاری از خانواده‌ها را مجبور به خرید ملک در خارج از کشور کرده است. با این حال، کشورهای اروپایی اکنون با هزینه‌های بالا، سیاست‌های پیچیده ویزا و فاصله‌های فرهنگی روبرو هستند. اینجاست که ترکیه وارد می‌شود. آنکارا نه تنها پایتخت ترکیه، بلکه مقصدی ایده‌آل برای سرمایه‌گذاران الجزایری است. زیرساخت‌های منظم شهر، نرخ پایین جرم و جنایت، مدارس بین‌المللی، مراقبت‌های بهداشتی خوب و به ویژه استاندارد زندگی «ارزان‌تر از اروپا اما به همان اندازه مدرن» آن، مزایای قابل توجهی برای خانواده‌های الجزایری است. علاوه بر این، هزاران دانشجو و دیپلمات الجزایری که در آنکارا زندگی می‌کنند، حس تعلق به شهر را ایجاد می‌کنند. بسیاری از الجزایری‌ها می‌گویند: «من در آنکارا احساس می‌کنم در خانه خودم هستم.» هیچ تفاوت زبانی وجود ندارد، سنت‌ها مشابه هستند، غذا آشنا است و در برخی محله‌ها، جوامع الجزایری حتی حلقه‌های اجتماعی خود را ایجاد کرده‌اند. قانون ترکیه در سال ۲۰۱۹ که به خارجی‌ها اجازه خرید املاک و مستغلات را می‌دهد، این روند را تسریع کرده است. شهروندان الجزایری می‌توانند بدون هیچ محدودیتی در ترکیه خانه، آپارتمان یا زمین خریداری کنند. این قانون امکان مالکیت ملک را فقط با گذرنامه و سند مالکیت فراهم می‌کند و نیاز به مجوزهای ویژه مانند مجوزهای فرانسه یا اسپانیا را از بین می‌برد. برخی از خانواده‌های ثروتمند در کازابلانکا به جای استانبول، به آنکارا روی آورده‌اند و به دنبال زندگی آرام‌تر، تمیزتر و امن‌تر هستند. پروژه‌های خرید خانه‌های جدید برای خانواده‌های الجزایری، به ویژه در مناطقی مانند چانکایا، مجیدیه‌کوی، کچیورن و مامک، افزایش یافته است. برخی نه تنها خانه‌های دوم خریداری کرده‌اند، بلکه از طریق اجاره آپارتمان‌ها، درآمد غیرفعال نیز ایجاد کرده‌اند. بازده اجاره می‌تواند چندین برابر بیشتر از نرخ بهره بانکی در الجزایر باشد. برخی از کارآفرینان الجزایری در حال افتتاح دفاتر کوچک در آنکارا و همکاری با شرکت‌های ساختمانی در کشور خود هستند. اکنون مصالح ساختمانی و فناوری‌های باکیفیت از ترکیه در پروژه‌های الجزایر ترجیح داده می‌شوند. این رابطه محدود به مالکیت فردی نیست؛ بلکه به همکاری اقتصادی تبدیل می‌شود. علاوه بر این، تعداد گردشگران الجزایری در ترکیه به سرعت در حال افزایش است. با این حال، این گردشگران دیگر فقط برای تعطیلات تابستانی نمی‌آیند. بسیاری از آنها دائمی می‌شوند و می‌گویند: "ما یک بار آمدیم، خانه خریدیم و دیگر نمی‌خواستیم برگردیم." گردهمایی‌های اجتماعی، مهمانی‌های شام و رویدادهای فرهنگی الجزایری که در آنکارا برگزار می‌شود، دیگر فقط رویدادهای محلی نیستند؛ آنها به یک ساختار اجتماعی دائماً در حال رشد تبدیل شده‌اند. این پیوند نه تنها با پول، بلکه با ارزش‌های انسانی نیز تقویت می‌شود. خانواده‌های الجزایری هنگام بررسی تحصیل فرزندانشان در ترکیه، جامعه خانواده‌محور ترکیه را به جای محرومیت فرهنگی اروپا ترجیح می‌دهند. زنان می‌توانند آزادانه بدون روسری در خیابان‌ها قدم بزنند و کودکان آموزشی مبتنی بر فرهنگ ترکی و اسلامی دریافت می‌کنند. بنابراین، کازابلانکا و آنکارا دیگر فقط یک پیوند سرمایه‌گذاری نیستند، بلکه یک پیوند زندگی هستند. اگرچه هر دو شهر در جغرافیای متفاوتی قرار دارند، اما با ارزش‌های مشابه، اهداف مشابه و امیدهای مشابه به پیش می‌روند. شادی و انرژی استانبول باشکوه است، اما آرامش، امنیت و نظم آنکارا حس خانه بودن بیشتری را برای خانواده‌های الجزایری فراهم می‌کند. این فقط یک ملک نیست - بلکه یک آینده است. و این پیوند فقط یک روند نیست که چند سال پیش آغاز شده باشد. اکنون یک رابطه پویا، پایدار و رو به رشد است. کسانی که از الجزایر می‌آیند، وقتی به آنکارا می‌آیند، فقط خانه نمی‌خرند. آنها یک زندگی را انتخاب می‌کنند. آنها یک خانه پیدا می‌کنند. و یک وطن، بعداً به یک کشور تبدیل می‌شود.